Koalicja Klimatyczna dopinguje Tuska w sprawie klimatu

List otwarty do Premiera Rządu Donalda Tuska w sprawie stanowiska Polski na spotkanie Rady Europejskiej odbywajacej się w dniach się w dniach 29 i 30 pazdziernika  2009r.

W najbliższych dniach – 29 i 30 października – wraz z innymi liderami państw UE będzie Pan uczestniczył w spotkaniu Rady Europejskiej, na której zapadną kluczowe decyzje dotyczące stanowiska Unii Europejskiej na grudniowy Szczyt Klimatyczny w Kopenhadze.

Podczas spotkania ministrów finansów UE, które odbyło się 20 października 2009, nie udało się dojść do porozumienia w sprawie finansowych deklaracji UE dotyczących kwoty na wsparcie walki ze zmianami klimatu w krajach rozwijających się, a kluczową kwestią sporną okazał się wewnętrzny podział zobowiązań finansowych pomiędzy kraje członkowskie UE. Koalicja Klimatyczna rozumie wagę tego zagadnienia dla Polski, która z uwagi na węglowy charakter swojej energetyki obawia się zbyt wysokich zobowiązań finansowych w ramach przyszłego porozumienia, jednak ranga Szczytu Klimatycznego w Kopenhadze przewyższa znaczenie unijnych ustaleń, które mogą zostać podjęte później. Umieszczenie w konkluzjach spotkania Rady konkretnej kwoty, którą UE jest gotowa wesprzeć najuboższe kraje w ich działaniach na rzecz redukcji emisji i adaptacji do zmian klimatu, pokaże, że Europa jest liderem działań na rzecz ochrony klimatu, walczącym o podpisanie w Kopenhadze ambitnego porozumienia.

Oczy społeczności międzynarodowej będą w tym tygodniu zwrócone na Europę. Musi ona udowodnić, że chce, by w Kopenhadze podpisane zostało ambitne i wiążące porozumienie. Takie, które skutecznie ochroni przyszłość naszą i przyszłych pokoleń przed zmianami klimatycznymi, już teraz będącymi przyczyną utraty życia przez około 300 tys. ludzi rocznie[1].

Tymczasem proces negocjacji klimatycznych znajduje się w impasie, do czego przyczynia się między innymi niejasna pozycja UE w sprawie architektury finansowej przyszłego porozumienia. Dopóki Unia Europejska nie zadeklaruje kwoty, którą zamierza przeznaczyć na wsparcie walki ze mianami klimatu w krajach rozwijających się, kraje te nie podejmą się żadnych zobowiązań, nie wiedząc, na jakie środki będą mogły liczyć przy ich realizacji.

Apelujemy, by na Szczycie Europejskim wspierał Pan podjęcie decyzji w zakresie:

–        określenia wielkości wsparcia, które Unia przeznaczy dla krajów rozwijających się na rozwój czystych technologii energetycznych, adaptację do zmian klimatu i ochronę lasów.

Zaproponowana przez Komisję w Komunikacji nt. finansowania przyszłego porozumienia, opublikowanej we wrześniu, kwota od 2 do 15 miliardów euro jest zbyt niska i nie odpowiada rzeczywistym potrzebom krajów rozwijających się. Zgodnie z historyczną odpowiedzialnością i możliwościami finansowymi Unia Europejska powinna przeznaczyć na te cele 35 mld euro. Kwota ta powinna stanowić ok. 1/3 całości funduszy niezbędnych do wsparcia krajów rozwijających się w walce ze zmianami klimatu. W sumie kraje uprzemysłowione powinny przeznaczyć w ramach przyszłego porozumienia 110 mld euro rocznie do roku 2020 (tj. kwota ta powinna zostać osiągnięta w roku 2020), z czego 40 mld powinno zostać przeznaczone na wsparcie rozwoju czystych technologii energetycznych, kolejne 40 mld na adaptację do nieuniknionych zmian klimatu, a 30 mld na ochronę lasów. Fundusze te muszą być nowe i dodatkowe do zadeklarowanej obecnie oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) i muszą pochodzić ze środków publicznych.

–        wyznaczenia dla Unii Europejskiej celu redukcji emisji gazów cieplarnianych, który jest zgodny
z naukowymi wytycznymi IPCC: 40 % do 2020 roku w stosunku do roku 1990,
z czego ¾ redukcji powinno zostać osiągnięte dzięki działaniom krajowym.

Apelujemy, aby wsparł Pan podpisanie w Kopenhadze porozumienia, które będzie prawnie wiążące. Jedynie takie porozumienie, podpisane w ramach UNFCCC, może zagwarantować, że kraje rozwinięte wezmą na siebie cele redukcyjne i wywiążą się z nich w wyznaczonym czasie. Porozumienie powinno zostać podpisane przez wszystkie kraje, ale w szczególności przez te, które ponoszą największą odpowiedzialność za dotychczasowy negatywny wpływ człowieka na klimat, jak Stany Zjednoczone.

Stanowisko Polski w powyższej kwestii jasno pokaże, czy nasz kraj jest gotowy wspierać popisanie w Kopenhadze ambitnego porozumienia o ochronie klimatu. Wzywamy Pana, aby Polska aktywnie uczestniczyła w formułowaniu ambitnego stanowiska UE, mając na uwadze przyszłość naszego społeczeństwa, ochronę najuboższych mieszkańców naszej planety przez skutkami zmian klimatu oraz naukowe rekomendacje dotyczące celów redukcji emisji.

Z wyrazami szacunku,

[1] Kofi Annan „The Anatomy of A Silent Crisis”, http://www.scribd.com/doc/15950412/The-Anatomy-of-a-Silent-Crisis