Od 20 lipca weszła w życie zmiana w ustawie o ochronie przyrody, zgodnie z którą:
1. Zezwolenie na usunięcie drzew przydrożnych (w pasie drogi publicznej), z wyjątkiem obcych gatunków topól, wymaga uzgodnienia z RDOŚ.
2. Przed wydaniem zezwolenia na usunięcie drzewa, organ właściwy do wydania zezwolenia jest obowiązany dokonać oględzin w zakresie występowania w obrębie zadrzewień gatunków chronionych [ważnym skutkiem tego przepisu, w świetle ogólnych zasad KPA jest też m. in. fakt, że także późniejsze stwierdzenie gatunków chronionych w wycinanej alei – np. przez przyrodników – stanie się przesłanką do wznowienia postępowania o zezwolenie na wycinkę, nawet gdy stało się ono prawomocne].
3. Ograniczono możliwośc wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych w koronach drzew do usuwania gałęzi suchych lub kolidujących z obiektami oraz do utzrymwyania koron formowanych [nie można więc teraz po prostu obciąć drzewu wszystkch galęzi, jak to było dotychczas czasem praktykowane]
Przy okazji próg wieku, poniżej którego zezwolenie na wycięcie drzewa nie jest potrzebne, podniesiono do 10 lat (ale to ma niewielkie znaczenie dla ochrony przyrody)
Te przepisy nie będą jednak mieć zastosowania do drzew usuwanych w związku z inwestycjami realizowanymi na podstawie specustaw (w szczególności: specustawy drogowej i wałowej). Specustawy znoszą bowiem w ogóle obowiązek uzyskania odrębnego zezwolenia na wycięcie drzew.
Należy pamiętać, że jeżeli drzewo jest zasiedlone przez gatunki chronione, to zezwolenie na wycięcie drzewa (ani zezwolenie na realizację inwestycji) w żadnej sytacji nie zastępuje zezwolenia na odstępstwo od zakazów ochrony
gatunkowej. Aby legalnie wyciąć drzewo, konieczne jest w takiej sytuacji uzyskanie dwóch zezwoleń (w przypadku specustaw jednego – tylko zezwolenia na odstępstwo od ochrony gatunkowej).
