Sprawozdanie ze spotkania Koalicji Klimatycznej

Przedstwiamy dokumenty i materiały ze spotkania koalicji Klimatycznej, które odbyło sie 6 listopada 2009 w Warszawie

Procedura decydowania o posunięciach natury strategicznej i politycznej, załącznik nr 1 >>

Procedura decydowania o posunięciach natury strategicznej i politycznej, załącznik nr 2 >>

Spotkanie strategiczne Koalicji Klimatycznej

6 listopada 2009, Warszawa

Sprawozdanie

I.Spotkanie rozpoczęło się od krótkiego przedstawienia działań realizowanych przez Sekretariat i organizacje członkowskie w ramach Koalicji. Od ostatniego spotkania m.in. powstała nowa strona Koalicji Klimatycznej(KK), nowe logo i newsletter, zakończył się konkurs dla dziennikarzy i ogłoszono jego nową edycję, stworzone zostały stanowiska i listy otwarte oraz raport na temat polityki klimatycznej Polski, sekretariat zorganizował dwie duże konferencje dot. innowacji oraz adaptacji, organizowano akcje i konferencje prasowe… (prezentacja dostępna w Sekretariacie).

II. Następnie rozpoczęto dyskusję na temat strategii związanej z udziałem Koalicji w Konferencji Klimatycznej w Kopenhadze, szczególnie w zakresie współpracy i komunikacji z mediami. Padło wiele kluczowych pytań, na które odpowiadali przedstawiciele poszczególnych organizacji.

Kto się wybiera do Kopenhagi:

• Polski Klub Ekologiczny Okręg Mazowiecki, Sekretariat KK – Urszula Stefanowicz (2 tygodnie – tematy: akcje, ogólne informacje na temat przebiegu negocjacji, lasy) i Anna Drążkiewicz (2 tygodnie, tematy: akcje, ogólne informacje na temat przebiegu negocjacji), Ilona Jędrasik (pierwszy tydzień, 6-12.12.2009), Zbigniew Karaczun (drugi tydzień, 12 – 19.12.2009, tematy: ocena procesu negocjacji)
• Instytut na rzecz Ekorozwoju – Andrzej Kassenberg (12-19.12.2009, tematy: ocena procesu negocjacji + energia i transport)
• WWF – Wojciech Stępniewski (13-19.12.2009, tematy: komentarz polityczny + efektywność energetyczna)
• Greenpeace – Julia Michalak (2 tygodnie, tematy: do uzupełnienia)
• Polska Zielona Sieć – Ola Antonowicz (2 tygodnie, tematy: wspieranie krajów rozwijających się i wpływ zmian klimatu na kraje rozwijające się) i Marta Śmigrowska (2 tygodnie, tematy: polska perspektywa: fundusz klimatyczny + AAU + cel Unii – 30%) + koordynatorzy projektów edukacyjnych wymiennie w trakcie trwania COP15.
• Fundacja Ekologiczna Arka – Anna Chęć i Wojtek Owczarz (11-13.12.2009, na akcję Flood, tematy: informacje ogólne i o akcji Flood)

Kto będzie zainteresowany aktywnym obserwowaniem przebiegu negocjacji i tworzeniu informacji podczas COP, chociaż nie wyjeżdża:

• Monika Marks, WWF, Warszawa (tematy: o klimacie – podstawy naukowe)
• Radosław Gawlik, EKO-UNIA, Wrocław (tematy: polityka-energetyczno klimatyczna RP)
• Magda Zowsik. Greenpeace, Warszawa (polityka energetyczna i klimatyczna, ew. ogólne komentarze na temat negocjacji)
• Joanna Mieszkowicz, Fundacja Aeris Futuro, Kraków (temat: lasy)

Wszystkie te osoby (jadące do Kopenhagi i zostające w kraju) wstępnie deklarowały chęć udzielania informacji mediom na podane tematy – zostaną wpisane do bazy kontaktów.

Czy organizacje członkowskie Koalicji mają własne plany dotyczące działań związanych z COP15?

• Fundacja Aeris Futuro, Joanna Mieszkowicz – Fundacja jest partnerem przy organizacji Młodzieżowego Szczytu Klimatyczny w Poznaniu, 26.11.2009, w czasie targów POLEKO 2009.
• InE, Andrzej Kassenberg – broszura „Dwa stopnie Celsjusza. Granica nie do przekroczenia”, będzie gotowa 19.11.2009 w ilości 1000 egzemplarzy (prośba do Sekretariatu o listę adresową członków Koalicji, każda organizacja dostanie po 20 sztuk).
• WWF, Wojciech Stępniewski – będzie w najbliższym czasie prezentowało raport na temat potencjału oszczędności energii w mieszkalnictwie – w przypadku poprawienia norm budowlanych. Zamieszczą wkładkę w Rzeczpospolitej na temat dyrektywy EPBD, zorganizują 1.12 małą konferencję prasową poświęcona tej dyrektywie, będą wysyłali streszczenie raportu z gadżetem (kubek termiczny z napisem „Zrób dobry klimat, zatrzymaj ciepło w domu”
• Fundacja Ekorozwoju FER, Dominik Dobrowolski – jeden z portali Zielonej Bramy (http://www.eko.org.pl/) w czasie COP15 można dedykować działaniom Koalicji i sprawom związanym z polityką klimatyczną (deklaracja).
• InE, Iwona Teodorczuk – propozycja wspólnej strategii medialnej Chrońmy Klimat i Koalicji Klimatycznej oraz wspólnego serwisu prasowego. InE ma środki przeznaczone na relacje z Kopenhagi i chcieliby codziennie wyznaczyć kogoś, kto pisałby taką relację rano, z cytatem i kontaktem eksperta z Koalicji. Proponuje wspólne przygotowywanie materiałów i wysyłanie codziennie rano do mediów. Szersze materiały i informacje po angielsku (w tym oryginalne ECO) ukazywałyby się na stronie Koalicji, skróty w formie newsów na Chrońmy Klimat – część newsów na Chrońmy Klimat mogłaby być tłumaczeniami artykułów z ECO, np. pierwszego dnia (?). Zdaniem Iwony strona Koalicji powinna być poświęcona działaniom Koalicji. Serwis dla prasy i informacje o przebiegu negocjacji powinien być na portalu „Chrońmy Klimat”.
• Urszula Stefanowicz w imieniu Sekretariatu zgłosiła wątpliwość co do takiego podziału i braku na stronie Koalicji informacji o przebiegu negocjacji (informacji o charakterze politycznym). Andrzej Kassenberg (InE) zaproponował umieszczenie na stronie Koalicji szerszych, merytorycznych podsumowań przebiegu negocjacji. Uzgodniono że będą 3 takie podsumowania: po 1 tygodniu, przed „High level segment”, po 2 tygodniu (na zakończenie COP15).
• Marta Śmigrowska z PZS prowadzi blog, który czyta około 2000 osób dziennie. Będzie też prawdopodobnie prowadziła kącik ekspercki na gazeta.pl w trakcie Kopenhagi – zamierza prowadzić lekki, dowcipny komentarz przebiegu negocjacji, może robić z blogu i kącika linki na portal Chrońmy klimat i stronę Koalicji, zaproponowała też skorzystanie ze strony http://www.wykop.pl/ – wybór najciekawszych informacji na różne tematy – jest sposób, by „wykopać” ( wyreklamować) tak informacje z własnej strony.
• Podsumowując – będą 3 przeplatające się formy komunikacji: codzienne informacje na Chrońmy Klimat, poważniejsze podsumowania na stronie Koalicji oraz zabawne komentarze. Do tego dojdą zdjęcia i ewentualnie filmiki z negocjacji. Na stronach Koalicjantów również będą się pojawiały informacje z COP 15, linki do informacji na stronie KK i portalu Chrońmy klimat (w miarę możliwości poszczególnych organizacji
  ).
• Ola Antonowicz, PZS – poinformowała, że będą mieli ze sobą kamerę, którą robiła filmy z Ghany, potencjalnie istnieje możliwość robienia mini-relacji /mini-wywiadów czy nakręcenia atrakcyjnych wizualnie elementów akcji, np. 12.12 (Global Day of Action), do zamieszczenia na http://www.youtube.com/ i połączenia ze stronami Koalicji, poszczególnych Koalicjantów i portalem „Chrońmy klimat” za pomocą linków;
• Spotkania zespołu roboczego – przedstawicieli Koalicji na COP15 (głównie osoby z sekretariatu i członkowie Komitetu Sterującego) w czasie COP15 w Kopenhadze – propozycje: 30 minut przed spotkaniem CAN, 15 minut przed spotkaniem CAN, bezpośrednio po spotkaniu (15 -30 min) – wstępnie wybrana opcja 3, czyli po spotkaniu. Na spotkaniach: wymiana informacji, ustalanie linii komunikacji oraz tematu i źródła/autora informacji, którą/e: zamieścimy na stronie Koalicji, zamieścimy na portalu Chrońmy klimat, wyślemy do Iwony w celu rozesłania do mediów, ew. osoby do wywiadów….
• Padł wniosek i prośba do wszystkich Koalicjantów o przesyłanie do Anny Drążkiewicz, media oficera KK, kontaktów do dziennikarzy jadących na COP lub zostających w kraju, ale zainteresowanych otrzymywaniem informacji o COP. PZS podczas organizowanych przez siebie warsztatów dla dziennikarzy także zbierze kontakty i przekaże do sekretariatu.
• Padł też wniosek o organizowanie w kraju akcji 12 grudnia 2009, w ramach Global Day of Actio. Radosław Gawlik z Eko-Unii wstępnie zadeklarował organizację akcji we Wrocławiu, Joanna Mieszkowicz z Fundacji Aeris Futuro wstępnie zadeklarowała organizację akcji w Krakowie. Inne zgłoszenia mile widziane…
• Anna Bogusz z FEWE przekazała informacje o projekcie ClimateActionMap.org http://climateactionmap.org/ (narzędzie online), w którym mogą uczestniczyć organizacje i samorządy, można tam uzyskać informacje i zgłosić własne działania i akcje na rzecz klimatu (akcje można też zgłaszać na stronie http://gc-ca.org/get-involved/ lub na stronie http://www.globalclimatecampaign.org/, przyp. Sekretariat).
• Zbigniew Karaczun, PKE OM – zgłosił wniosek o przygotowanie przez Sekretariat, w nawiązaniu do posiedzenia sejmowej Komisji Środowiska, w którym uczestniczyli przedstawiciele Koalicji (5.11.2009), pisma do Marszałka Sejmu w sprawie zorganizowania w Sejmie debaty jeszcze przed COP15.

Stanowiska dotyczące COP15

• Stanowisko przed COP zostanie stworzone na bazie stanowiska WWF (prośba do WWF o przesłanie go do Sekretariatu), w trybie standardowym przyjmowania stanowisk – poprawiony draft zostanie wysłany na listę mailową z prośbą o uwagi, uzupełniony na podstawie tych uwag, przedstawiony mediom na konferencji 2 grudnia 2009 (ale jest potrzebne już na 16 listopada – Marta Śmigrowska z PZS przedstawiłaby je wtedy w imieniu Koalicji na konferencji „W drodze do Kopenhagi…” organizowanej przez Fundację Heinricha Bölla;
• W trakcie COP 15 – konieczne będzie komentowanie bieżących wydarzeń w trybie natychmiastowym (np. w ciągu godziny lub dwóch od wydarzenia), dlatego komentować będą przedstawiciele Koalicji uczestniczący w COP (większość członków Komitetu), w miarę możliwości uzgadniając opinie między sobą oraz z osobami, które podczas spotkania strategicznego zadeklarowały chęć komentowania negocjacji (lista powyżej). Oni decydują o czym należy informować i jaki będzie tryb pracy nad materiałem/komentarzem/opinią. Powstające w ten sposób informacje/ komentarze/ opinie będą wysyłane na listę i jednocześnie do dziennikarzy – nie będziemy czekać na zatwierdzenie ze strony pozostałych Koalicjantów. Uczestnicy spotkania strategicznego jednogłośnie przyznali przedstawicielom Sekretariatu i Komitetu uczestniczącym w COP mandat na wypowiadanie się w czasie COP w imieniu Koalicji.
• Stanowisko podsumowujące rezultaty COP, będzie przygotowywane w trakcie na podstawie porównywania przebiegu negocjacji ze stanowiskiem przed COP i przyjmowane w trybie standardowym – choć termin może być skrócony ze względu na aktualność informacji i konieczność zdążenia z nim przed Świętami (najprawdopodobniej zorganizujemy konferencję prasową).

III. Co po COP:

• Według Andrzeja Kassenberga z InE – Nie będzie żadnego porozumienia wiążącego. Raczej ogólne deklaracje, tak jak w tej chwili wygląda to w Unii. Pewnie będzie duże rozczarowanie. Zapewne Unia pójdzie odrobinkę dalej. Niezbędne jest porozumienie się w trzech kluczowych sprawach: celów redukcyjnych krajów rozwiniętych (20% UE to za mało, Stany zadeklarowały 17% w stosunku do roku 2005 – licząc od 1990 oznacza to tylko ok. 4%), finansowania pomocy dla krajów rozwijających się (liczby, procedury i zarządzanie środkami), udziału krajów rozwijających się w zobowiązaniach redukcyjnych (chodzi przede wszystkim o wydzielenie grupy krajów rozwijających się najszybciej, które powinny podjąć działania w celu spowolnienia wzrostu emisji).
• Zbigniew Karaczun, PKE OM: wielkość redukcji dla krajów rozwiniętych – min. 40% i ani kroku mniej (tego domagają się m.in. kraje afrykańskie i najsłabiej rozwinięte, popiera je większość NGO, przyp. Sekretariatu); W tym obszarze coś się ruszy, ale będzie to za mało. Co nie zostanie uzgodnione:

1. Finansowanie krajów rozwijających się – nadal nie będzie liczb.
2. Udział krajów rozwijających się – a przede wszystkim podział na szybciej i wolniej rozwijające się kraje. Porozumienie w tym obszarze nie zostanie osiągnięte.

• Ważne pytanie: Co mamy w tej sytuacji mówić? Być pragmatycznym – są powody dla których wszystko wygląda jak wygląda, więc nie możemy się spodziewać cudów – czyli, tak powinno być. Inna opcja to „histeryzować” – czeka nas katastrofa.
• Radosław Gawlik, Eko-Unia: może samospalenie (ironicznie – czyli dramatyczne gesty raczej nie wskazane, ale zdecydowana krytyka tak?), politycy będą się tłumaczyć, że zrobili wszystko ci się dało i to nie ich wina. My (tak długo, jak nie jest jeszcze po fakcie) musimy mówić, że niepokoją nas takie sygnały, że nie będzie porozumienia.
• Urszula Stefanowicz, PKE OM: należy wymagać od polityków, żeby podjęli dobre decyzję – tak długo jak jest jeszcze czas musimy naciskać na podjęcie większych zobowiązań redukcyjnych i finansowania, generalnie na większe zaangażowanie w pracę nad kształtem nowego porozumienia.
• Arkadiusz Mikłaszewski, PKE OD – w naszej konkretnej sytuacji, polskich organizacji pozarządowych, czy w razie sporów mamy być za naszymi politykami, czy za Unią Europejską? Jeśli UE ma być liderem, to musi być ambitna.
• Rząd Polski można naprowadzić na bardziej konstruktywny sposób myślenia – jest kryzys ekonomiczny, przeprowadzajmy restrukturalizację przedsiębiorstw tak, żeby były energooszczędne (w ten sposób jednocześnie osłabimy negatywne skutki kryzysu, zwiększymy konkurencyjność naszych przedsiębiorstw i zmniejszymy emisje);
• Urszula Stefanowicz, PKE OM – ogólnie przedstawiła opinię CAN na temat wyników COP (uczestniczyła w spotkaniu strategicznym CAN) – sieci międzynarodowe również mają problem z komunikowaniem swoich opinii tak, by nie osłabiać swoich stanowisk i nacisku na polityków, ale żeby nie była to sama krytyka (zawsze pokazywać światełko w tunelu). Powinniśmy zaznaczać, że z punktu widzenia biznesu brak decyzji jest gorszy niż jakakolwiek decyzja,
  nawet podjęcie większych zobowiązań, bo bez decyzji mają problemy z długofalowym planowaniem.
• Anna Drążkiewicz, PKE OM – ogólnie przedstawiła opinię FoE ( Przyjaciół Ziemi) na temat wyników COP (uczestniczyła w spotkaniu strategicznym FoE):

1. Wyróżnione przez FoE scenariusze możliwego zakończenia COP 15 obejmowały: ramowe porozumienie, złe porozumienie i brak porozumienia. Ramowe porozumienie zawierałoby deklaracje utrzymania wzrostu temperatury poniżej 2 stopni Celsjusza, zasady, plan działań, wczesne akcje na rzecz adaptacji, dokonanie przeglądu w latach 2013-2015 wobec wyników następnego raportu IPCC, deklaracje, że zobowiązania są prawnie wiążące. Cele redukcji i finansowanie ustalono by za rok na COP w Meksyku lub wcześniej, podczas COP 15+½ w Bonn, w połowie roku. Złe porozumienie oznaczałoby odejście od Kioto i prawnie wiążącego porozumienia. Zamiast tego wprowadzono by indywidualne zobowiązania poszczególnych krajów (tzw. pledge and review), żeby do porozumienia włączyć USA. Nastąpiłby prawdopodobnie rozłam w grupie G77 i Chiny, a kraje Aneksu I miałyby bardzo niskie cele redukcyjne. Brak porozumienia – jeśli kraje G77 i Chiny będą trwały przy wymogu prawnie wiążących celów, a USA będzie się sprzeciwiać. Innym punktem spornym jest finansowanie – jeśli deklarowane zobowiązania nie będą adekwatne do potrzeb, część krajów może wycofać się z negocjacji. Po COP nic się nie wydarzy i będzie musiało minąć kilka lat (1-3) zanim porozumienie zostanie zawarte.

• Andrzej Kassenberg, InE – zaproponował główne przesłania stanowiska:

1. Porównywanie do Titanica – orkiestra ciągle gra, ale statek tonie – poszczególne elementy się sypią;
2. Brak jasności działań dla biznesu jest fatalny, bo biznes potrzebuje jasno określonych warunków do działania (poparcie Business Centre Club)
3. Społeczeństwo – aspekt humanitarny, urągające podstawowym zasadom przyzwoitości /sprawiedliwości jest to, co się dzieje w krajach rozwijających się – konsekwencją będą migracje, również do naszego kraju.
4. Unia – za mało robi, żeby osiągnąć porozumienie z innymi krajami. Zabrakło tego, żeby innych przyciągnąć.
5. Polska – w konsekwencji braku porozumienia utrwali się stanowisko ludzi, którzy są przeciwko działaniom na rzecz klimatu, na zasadzie „świat się nie dogaduje, więc dlaczego my mamy wychodzić przed orkiestrę. Kontrargument – jeśli wyjdziemy przed orkiestrę i wcześniej od innych znajdziemy rozwiązania korzystne jednocześnie dla klimatu i gospodarki, to my będziemy liderem i będziemy sprzedawać te rozwiązania innym :-).

• Zbigniew Karaczun, PKE OM: podsumowanie dyskusji – co oznacza sukces Kopenhagi dla Koalicji Klimatycznej:

1. 110 mld euro rocznie pomocy publicznej dla krajów rozwijających się do 2020;
2. Dla krajów rozwiniętych – redukcja emisji o 40% w stosunku do roku bazowego (Unia powinna zwiększyć swoje zobowiązanie do 40%, Polska ma w swojej polityce klimatycznej cel 40% i powinna go zrealizować). Jak Unia to zrealizuje i jaki będzie wewnętrzny podział – sprawa do dalszych dyskusji.
3. Przyjęcie przez kraje szybko rozwijające się zobowiązania do spowolnienia tempa wzrostu emisji rzędu 15-30% w stosunku do BAU (business as usual)
4. Ograniczenie wylesiania i degradacji lasów (Magda Zowsik, GP –  przedstawiła stanowisko GP nt. lasów, potrzebne więcej informacji do sprecyzowania tego punktu – Magda i Urszula)

IV. Procedura decydowania o posunięciach natury strategicznej i politycznej – dot. wyboru przedstawicieli do politycznych i administracyjnych gremiów oraz zatwierdzania aliansów politycznych i lobbingowych, zaproponowana przez Martę Śmigrowską z PZS, która przygotowała tą propozycję na prośbę Komitetu Sterującego (w załączniku – Zał. nr1).

• Toczyła się dyskusja na temat tych propozycji i podjęto decyzję o połączeniu procedur długiej i krótkiej dla wyboru przedstawicieli do politycznych i administracyjnych gremiów w jedną, w której o wyborze opcji postępowania decyduje to, ile czasu jest na podjęcie decyzji (granica – 8 dni). Po przyjęciu tej poprawki procedura została przyjęta jednogłośnie.
• Przedyskutowano też sprawę zatwierdzania aliansów. Zadecydowano (przy jednym głosie wstrzymującym się), że członkowie mogą zgłaszać propozycje, ale najpierw analizuje je Komitet i decyduje czy propozycja wymaga decyzji całej Koalicji, a wtedy taka decyzja musi być jednomyślna.
• Jednocześnie przypomniano o decyzji, by informować Koalicjantów o spotkaniach Komitetu i przesyłać na listę sprawozdania ze spotkań.
• Po spotkaniu Marta Śmigrowska wprowadziła poprawki do procedur – zgodne z decyzjami, które zapadły na spotkaniu. Wersja ostateczna dokumentu w załączniku (Zał. nr 2).

V. Inne sprawy organizacyjne:

• Czy Koalicja chce zostać członkiem CAN (Climate Action Network)?

1. Urszula Stefanowicz, w oparciu o informacje uzyskane na spotkaniu CAN-Europe – bardzo chcą, żeby organizacje aktywne na polu ochrony klimatu z krajów CEE ( Europy Środkowo- Wschodniej) znowu dołączyły do CAN. Jednocześnie formalnie zgodnie ze statutem i zasadami CAN, Koalicja nie może zostać członkiem, bo nie jest zarejestrowana;
2. Zbigniew Karaczun: wejście PKE OM do CAN załatwiałoby sprawę, ale lepiej byłoby, gdyby weszła cała Koalicja – może to się da załatwić skoro im zależy?
3. Trzeba pozmawiać z Matthiasem Duwe o sprawach formalnych – czy zasada prawnej rejestracji może zostać pominięta – Sekretariat, pozostali przedstawiciele – prośba o rozważenie przez Koalicjantów możliwości aplikowania do CAN o członkowstwo indywidualnie.

• Następne spotkanie strategiczne Koalicji – trzy dni, w tym 18-19 luty – główna część spotkania, 20 luty – spotkanie z przedstawicielami organizacji z innych krajów CEE.
• Zbigniew Karaczun, PKE OM – prośba do Sekretariatu o oficjalne przekazanie raportu „Polityka klimatyczna Polski…” Ministrowi Środowiska – z listem przewodnim.

]]>